<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d15157538\x26blogName\x3dMinsan+may+Isang+Finney\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://sinobaitosinobaako.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://sinobaitosinobaako.blogspot.com/\x26vt\x3d8194876189509497766', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>
Minsan may Isang Finney

(1989-2005) Ang blog na ito ay tungkol as buhay ng isang batang nagngangalang Abraham Finney I. Santos. Isang nagkukunwaring tahimik na bata. Maraming mga walang kakwenta-kwentang bagay ang nangyayari sa kanyang buhay. katulad ng mga matutunghayan ninyo sa blog na ito. Ang kadalasang tema ng mga post sa blog na ito ay mga patama, patama sa mga gusto niyang patamaan. tamad ang may ari nitong blog na ito kaya wala kayong makikitang masyadong update dito. 

Tuesday, September 06, 2005

3:28 AMminsan may isang finney -

KUNG MATALINO KA MABABASA MO ITO.......

MAD MAN!!!!

nagiinit ang katawan ko........

akoy nalulunod sa isang matinding emosyong lumalamon sa aking ulirat...

mahirap lumangoy sa dagat ng poot at galit.....

kahapon ay nagsimulang tumaob ang bangka ng aking pasensya......

noong una ay maayos naman ang takbo ang daloy ng tubig...

nang biglang dumaan ang isang malakas na unos na bumubulyaw sa aking pasensya upang tumaob ito....

pinilit kong makatakas nakakita ako ng lunas ngunit......

walang ni isang lunas ang nakapansin sa aking paghihirap...

sa halip na akoy mailigtas sa panganib ng pagkalunod ay..

"LALO PA AKONG TINULAK SA DAGAT NG KAPAHAMAKAN"

nagmakaawa na ako at lahat ngunit wala.......

walang nangyari.......

masakit sa pusong pangyayari.....

ITO ANG TOTOONG MASAKLAP!!!!









sananamatay nalang ako!!!!





























kagabi iniisip kong magpakamatay...





















sagipin mo ako!!!!!!!!!!!!!!!!!!














nalulunod ako....






















natatakot....

































umiiyak...........





























umiiyak.........



























hikbi..























malungkot na damdamin...........














Sorry sa mga sapphire nadala lang ako ng aking emosyon....

napapansin ko nagiging mainitin ang ulo ko nitong dalawang araw...

PASENSYA NA AT NADAMAY LANG KAYO SA PROBLEMA KO....


Post a Comment

© asleepinchalkoutlines 2005 - Powered by Blogger and Blogger Templates